Thwabi Myanmar, tata!

Lieve 'volgers'

De taxichauffeur brengt me keurig op tijd naar het vliegveld van Yangon.
Als hij mij een verhaaltje vertelt, lacht hij zijn tanden rood!
Toen ik die rode tanden voor het eerst zag dacht ik dat die persoon ontstoken tandvlees had. Bij navraag bleek dat hij op een soort pruimtabak
aan het kauwen was, betel. Betel wordt in stukjes gemaakt en met wat kalk, arekanoot en soms tabak opgerold in een betelblad, waarop dan gekauwd wordt.
Men zegt dat het een goed gevoel geeft en dat het hongergevoel afneemt.
"Oh zeg, wat zie jij er goed uit zeg, ben je afgevallen?..Ben je aan het betelen of sooo"? Jaaa, hoesoooo dan, kuj't sien dan? O, wat mooooi man!
Er wordt flink gekauwd hier op dat spul en als ze er genoeg van hebben dan spugen ze het, bam(!), in één keer op straat. En toen dacht ik.."O god, die man heeft n maagbloeding", echt...zooo rood! Een gids vertelde dat de regering het spugen op straat wil verbieden.
Men zegt - wat zegt men toch veel -dat de betelpruimer een adem heeft waar je een rund mee kunt vellen!
'Dag schat, ik ben thuihuisss, kusje"? 'Uh....ik ben nog heeel even - heeeel lang - bezig'.

Of toen ik voor de eerste keer vrouwen zag lopen met een soort 'schmink' op hun gezicht. 'Is hier dan een feessie dan'?
Nee, helaas, geen feessie. De 'schmink' heet thanaka en wordt gebruikt als zonnenbrandcreme en ter versiering.
Thanaka is een soort pasta die wordt gemaakt van de schors van de thanakaboom. Op de markt zie je soms kleine takjes liggen. Je schuurt de takjes op een steen totdat je een pasta krijgt. Daarmee smeer je je gezicht en armen in. Met een tandenborstel worden mooie decoratieve streepjes gemaakt. De thanaka ruikt lekker, is verfrissend en ontsmettend.

En niet te vergeten de allereerste keer dat ik het eten rook!
Een typische maaltijd is bijvoorbeeld de curry met rijst. Bouillon met een aantal kleine gerechtjes worden op tafel gezet met de rijst -rijst wordt bij in elke maaltijd geserveerd! - en smullen maar.
De curry's (van kip, eend, geit of vis) worden bereid met knoflook, gember, ui en kurkuma. En de lekkere vissoep met noedels (mohinga). Of de lekkere groentes en salades met tamarindeblaadjes.. Mmmmm...die geur alleen al..heerlijk! Vooral als er voor je gekookt wordt!
Rundvlees wordt bijna niet gegeten in Myanmar omdat het een lastdier is.

En natuurlijk hoop ik voor de mensen in Myanmar dat er nu een goede en gezonde regering zit die goede beslissingen voor het volk en het land neemt.
De mensen die over politiek spraken zijn hoopvol gestemd.(Ook al vinden er in het noorden nog steeds gevechten plaats tussen rebellen en het leger).
En dat men hier de mond open kan trekken zonder hiervoor gestraft te worden. In het verleden hebben hier heel wat mensen huisarrest of gevangenisstraffen gehad. Het verhaal gaat dat er in Myanmar ooit een komiek was die de volgende grap had. "Als je je tanden wilt laten nakijken, moet je naar het buitenland. In Myanmar durft niemand zijn mond open te doen", In 2008 kreeg deze man een gevangenisstraf van 35 jaar opgelegd. In 2011 kwam hij vrij. (Rekenfoutje?:-)
Men is vooral gecharmeerd van de vrouwelijke politica/adviseur Aung San Suu Kyi. Helaas kan zij nooit president worden omdat in de grondwet is vastgelegd dat je, als je met iemand getrouwd bent (geweest) van buitelandse afkomst, je geen regeringsleider kunt worden. Zij was getrouwd met een Britse 'meneer'.

En ik zal het aanzicht van de monniken, de nonnen, de boeren en de vrouwen in hun mooie klederdracht missen. Elke keer weer vond ik het boeiend om die mensen te bekijjen.. En ik vind het prettig dat ik iets meer van hun achtergrond te weten ben gekomen.

Gisteren ben ik in Bangkok aangekomen. Ik zit ergens in een appartement. Met op de achtste verdieping een zwembad en een mooi uitzicht over de stad. Even een hele grote overgang.

Ik ben blij en tevreden dat ik in mijn uppie deze prachtige reis heb gemaakt ook al heb ik vooraf wel een paar slapeloze nachten gehad,
Ik heb hele lieve, (zacht)-aardige en ondernemende mensen ontmoet.
Mensen zonder oordeel, nieuwsgierig naar elkaars verhalen en ervaringen, elkaar helpen en weg(wijs) maken. Met elkaar praten en lachen. Lekker ongecompliceerd leven en van elke dag iets moois maken. Dat was en is echt super!
Ik heb gemerkt dat ik van reizen, schrijven, helpen en leren heel blij word!
Dus...je bent nooit te oud om te leren!

Wie zin en tijd heeft. Kom gauw een keer langs voor een hapje of een borrel!

Liefs en tot ziens in Nederland

En tegen Myanmar zeg ik 'Thwabi Myanmar tata" (Tot ziens Myanmar, dag dag).

Harmien